สมัยผมบวชเมื่อประมาณปี 2554 เจ้าอาวาสท่านได้มอบหมายให้ผมทำหน้าที่คัดแยกของออกจากถัง สังฆทานทำเอง ที่มีญาติโยมนำมาทำบุญ แล้วก็ให้ทำหน้าที่เบิกจ่ายของด้วยในกรณีที่พระลูกวัดรูปอื่นจะมาเอาของใช้จากถังสังฆทาน สิ่งที่ผมจะบอกนี้มาจากความทรงจำนะครับ (แต่ยังจำได้แม่นเพราะต้องทำหน้าที่นี้ทุกวัน และวัดที่ผมบวชหลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านเป็นพระเกจิ มีลูกศิษย์มาทำบุญสังฆทานเยอะ)
ของในถังสังฆทานที่ผมเจอนั้น บอกได้เลยว่าถ้ามาจากห้างสะดวกซื้อใหญ่ๆเช่นห้างตราดอกบัวหรือห้างอื่นๆของค่อนข้างจะเกรดกลางๆถ้าเป็นของกินได้อาจจะไม่ถึงกับหมดอายุ แต่ก็ใกล้จะหมดแล้ว รวมทั้งอาจจะเป็นแบรนด์ที่ทางห้างผลิตเอง แต่ไม่พบของยัดไส้เหมือนที่มาจากร้านขายของชำหรือร้านขายของสงฆ์บางร้าน ผมเคยเจอประเภทตัวกล่องเป็นกล่องใส่ขิงผงของจินเซ็ง แต่พอเปิดออกมาแล้วกลายเป็นขิงผงที่ตักแบ่งใส่ซองพลาสติกใสเล็กๆแบบซองใส่ยาเม็ดแทน แถมมีอยู่ห้าหกซอง ส่วนพื้นที่ๆเหลือในกล่องก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์ขยำเป็นก้อนยัดเอาไว้แทน ผมเลยมีความคิดว่าคงจะเป็นการดีถ้าเราสามารถเลือกของใส่ถังสังฆทานด้วยตัวเราเอง รวมทั้งได้รู้ว่าของประเภทไหนที่ได้ใช้ประโยชน์ที่สุดและไม่ทำให้ภิกษุสงฆ์สุ่มเสี่ยงต่ออาบัติด้วยครับ
สำหรับสิ่งของที่ผมแนะนำให้ท่านเลือกลงถังนั้น มาจากประสบการณ์ที่ต้องทำบัญชีแยกเอาไว้ว่าพระรูปอื่นท่านมาเบิกอะไรบ้าง รวมทั้งเป็นสิ่งของที่พระท่านได้ใช้ประโยชน์จริงๆนะครับ รายชื่อพร้อมเหตุผลประกอบบางข้อก็ตามข้างล่างเลยครับ